Samen met twee vrienden van me liep ik laatst door ons lokale winkelcentrum, de Boogaard. We waren niets bijzonders aan het doen. Gisteren hadden we onze laatste schooldag gehad en we liepen nu een beetje doelloos rond in onze verlaten stad. Overal op straat was het een stuk stiller geworden nu dat de schoolvakanties waren begonnen. Wij hadden met z’n drieën wederom niks gepland. Dus, zoals in de vele jaren daarvoor besloten we wat gezelligheid op te zoeken in het winkelcentrum. Ondanks de schoolvakanties was het daar altijd afgeladen met mensen die op zoek waren naar de laatste dingetjes. Na een half uurtje rond te hebben geslenterd besloten we wat te eten bij een friettent die zich midden op de plaza van de Boogaard bevond. Terwijl we aan het kauwen waren op onze heerlijke frieten met mayonaise wees Harm naar een sportwinkel die zich op de 1e etage bevond. “Wauw, wat is het daar druk zeg!” riep hij onhandig. Een paar etensresten verlieten zijn mond terwijl hij met moeite uit zijn woorden probeerde te komen. Ik en Frans keken sloom op, ieder had zijn buik te vol gestouwd met frietjes om nog snel te kunnen reageren. Een groep van vijftig mensen stonden buiten de Bever in elkaars ruggen te duwen om zo snel mogelijk naar binnen te komen. Ik keek om en zag nog meer mensen met enige haast naar de winkel lopen. We keken elkaar vragend aan en besloten ook maar eens een kijkje te nemen.

Uitverkoop!

We liepen, net als de mensen om ons heen, stug door op de roltrappen om naar boven te komen. Eenmaal daar aangekomen werden we vrijwel niks wijzer. Het stond nog voller met mensen dan eerst. Naar mijn schatting stonden er zo’n 100 mensen in en vlak voor de winkel. Toch leken ze allemaal aangetrokken te zijn tot een balie waar een man op leek te staan. Ik spitste mijn oren om te verstaan wat hij te zeggen had. “Gratis Osprey backpacks bij elke aankoop in de Bever. Deze aanbieding duurt nu nog maar tien minuten!” schreeuwde de man boven de menigte uit. Nu snapte ik het! Iedereen liep van hot naar her in de winkel om het goedkoopste item te vinden om vervolgens een gratis tas mee te kunnen pakken. Hoopvol draaide ik me naar mijn vrienden. Als we deze tassen wisten te bemachtigen hoefden we ons niet de rest van de zomer te vervelen. Dan konden we misschien wel ergens in de Alpen rondtrekken, in zo’n gigantische rugtas past immers heel veel! We besloten om elk een setje nieuwe schoenveters van een euro te kopen. Vlak voordat de tien minuten waren afgelopen namen we onze tassen in ontvangst. Ik was ervan overtuigd dat dit een teken was. We zouden die vakantie voor het eerst samen op vakantie gaan, ik kon niet wachten!